Waaiertje op Vosje

Zo'n titel kan  natuurlijk van alles  inhouden als je wat verbeelding hebt, maar ik zag het op 24 maart in het echt. De zon scheen even en op de bloeiende struikhei in onze tuin vlogen verschillende hommel- en bijensoorten en nu en dan fladderde een Citroenvlinder voorbij. Ik fotografeerde een Vosje en een andere wilde bij  en het kostte moeite om de kleine beestjes goed in beeld te krijgen want ze waren druk met verzamelen van nectar en stuifmeel. Het Vosje is goed herkenbaar aan de prachtige vosrode kleur op borststuk en achterlijf. Ik bekeek de foto's daarna en was verrast door wat ik zag. Tussen de achterlijfsegmenten van het Vosje stak de gele kop van een Waaiertje uit. Dat is een parasiet die leeft in het achterlijf van een wilde bij. Iedere soort Waaiertje heeft een eigen bijensoort als gastvrouw tegen wil en dank. Dit waaiertje heeft de naam Stylops nevinsoni. Nog vreemder is de verdere levensloop: De vrouwtjes blijven in het bijenlichaam zitten en voeden zich parasitair. De mannetjes komen uit de pop  met twee waaiervormige vleugels en leven slechts enkele uren. In die paar uur moeten ze hun grote taak volbrengen en zorgen voor nageslacht. De vrouwtjes intussen produceren seksgeur (specifieke feromonen), waardoor de mannetjes aangetrokken worden. De vrouwtjes produceren ook nog een stofje waardoor de gastbij trager wordt. Dan volgt wanneer de ontmoeting  inderdaad plaatsvindt, de paring. De eitjes  in het achterlijf van de bij komen enige tijd na de bevruchting uit en ze kruipen uit het bijenlijf en laten zich vallen, wanneer die op een bloem nectar of stuifmeel haalt. Daar wachten zij op een andere bij van dezelfde soort en klemmen zich dan vast en laten zich vervoeren naar een broedcel. Op enig moment kruipen zij bij de zich daar ontwikkelende bij naar binnen en dan kan de cyclus opnieuw beginnen.   Het is een ongelooflijk verhaal en toch kun je het waarnemen. De foto bevestigt het verhaal.

Joop Verburg

<Terug naar Overzicht waarnemingen>