De zoektocht naar eitjes van de Sleedoornpage

Op 17 december 2022 gingen we vanuit de Vlindertuin op zoek naar eitjes van de Sleedoornpage. De verwachtingen waren wat hoger gespannen dan vorig jaar, want in het afgelopen jaar werd de Sleedoornpage wel viermaal als vlinder gezien. In 2021 werd geen enkele vinder gezien en ook werd in december van dat jaar geen enkel eitje gevonden. Menno (Vlinderstichting), Theo, Anna, Lian, Joop en ik (Wil) zochten allereerst bij de Vlindertuin. Daar werden geen eitjes gevonden. Ja, van de Blauwrandspanner (een nachtvlinder) werden wel veel eitjes gevonden. Eitjes, die we vanwege de vorm constant badkuipjes noemden. Waarom, dat laat de foto wel zien. Pas toen we langs de westrand verder gingen, werden de eerste eitjes van de Sleedoornpage gevonden. Gelukkig, we zijn niet voor niets op pad geweest! Bij de Drift vonden we opnieuw eitjes , dus ook in  dat gebied zijn Sleedoornpages actief geweest. We gebruikten de lunch bij Jan en Wilma Huiskes. Wilma had heerlijke soep gemaakt en ze bakte ook nog pannenkoeken voor ons. Na de pauze trokken we naar de Slagendijk. Ook daar vonden we zowel aan het begin als aan het eind eitjes. Joop was daar zichtbaar gelukkig toen hij het laatste eitje vond (voor hem de eerste van de dag) In totaal zochten we op 3 locaties en in totaal vonden we overal eitjes waar we gezocht hebben. In totaal 11 eitjes. Het valt te verwachten dat er dus nog wel meer plekken zijn waar de Sleedoornpage eitjes heeft gelegd. Het was vrij koud, maar wel heel gezellig en succesvol om zo met elkaar in december buiten bezig te zijn.

Wil Folkers

Vreugde om het eerste eitje bij Theo, Lian, Anna, Menno en Wil (vlnr).

Het eerste ei.

Eitjes van de Blauwrandspanner (badkuipjes).

Menno vindt ook een eitje bij de Slagendijk.