28 april: vogels op en om het Meeuwenveen

Op de vroege ochtend van 28 april verzamelden zo’n 20 enthousiaste vogelaars bij het natuurgebied Takkenhoogte/Meeuwenveen. Jong en oud, ervaren en minder ervaren vogelaars waren het bed uitgekomen om onder leiding van Feike van Dijken een rondwandeling te maken door het gebied. Daar het gebied een grote variatie aan biotopen kent, waren ook veel soorten vogels te verwachten.

We begonnen op de uitkijkbult met uitzicht op gras- en bouwland aan de ene kant en heidegebied met vennen aan de andere kant. De met hazelaar, meidoorn, berk en braam begroeide bult biedt goede beschutting en nestplaats voor verschillende zangvogels. Het duurde dan ook niet lang of we hadden fitis, tjiftjaf, grasmus, tuinfluiter, kneu en geelgors al kunnen horen en/of zien. Voor sommigen de ‘normaalste zaak van de wereld’, voor anderen een brij aan nieuwe informatie om te verwerken. Genieten deden we hoe dan ook allemaal. Van de mooie luchten, het rustige weer en de zang en prachtige kleuren van bovengenoemde vogels.

Over anatomie

Harmen van der Wal had vleugels van een pimpelmees en een kerkuil (gevonden verkeersslachtoffers) meegenomen om de deelnemers iets te kunnen uitleggen over de anatomie van vogels. De mooie blauw gekleurde vleugeltjes van de pimpelmees kwamen eerst uit de tas en trokken direct de aandacht. Toen de vleugel van de kerkuil tevoorschijn getoverd werd, gingen er veel ‘ah-s’ en ‘oh-s’ op. Vogels hebben net als mensen een arm en een hand. De hand wordt gevormd door de buitenste slagpennen. De arm door de binnenste slagpennen met bijbehorende dekveren. Erg mooi om eens vleugels van dichtbij te kunnen bekijken.

Parachuutje

Na dit korte intermezzo trokken we verder het gebied in. Hier hadden we al snel zicht op boom- en graspiepers die qua uiterlijk praktisch niet uit elkaar te houden zijn. Zo gauw ze van zich laten horen is determinatie relatief gemakkelijk. De boompieper trakteerde ons op een klein showtje door zijn baltsvlucht bekrachtigd met zang te tonen. De boompieper vliegt hoog op om zich vervolgens al zingend als een parachuutje te laten vallen en weer een plekje hoog in een boom op te zoeken.

Lijst met vogels

Even verderop wees Feike ons op een kleine vogel op een rasterdraad. Een paapje! Ze liet zich goed bekijken en de vogelboekjes kwamen nog even uit de tas om een vrouwtje roodborsttapuit uit te sluiten. Niet lang hierna werd een korte stop ingelast om een bakje koffie te drinken met daarbij een stuk zelfgebakken cake. De zon kwam er nu goed door waardoor er nu ook hier en daar libellen begonnen te vliegen. De kinderen hadden dit snel in de gaten en gingen achter een aantal exemplaren aan. De lijst met vogels werd verder aangevuld met roodborsttapuiten, rietgorzen, een grote lijster, putters en tapuiten.

Verse libel

Aan de andere kant van de Nieuwe Dijk, in bosrijk gebied lieten raven, boomklevers, grote bonte spechten, vinken, roodborsten en verschillende soorten mezen van zich horen. Op het Spookmeertje zwommen kuifeenden, wilde eenden en dodaars. Een omhoog schroevende roofvogel werd waargenomen boven het bos. Enkelen dachten aan een havik, anderen waren van mening dat het een sperwer betrof. Door de grote overeenkomsten in silhouetten van beide soorten is – zeker op afstand en bij gebrek aan referentie – determinatie niet gemakkelijk. Vlak naast het bankje waar enkele deelnemers op plaats hadden genomen was een libel net uit zijn larvenhuid gekropen. Met de vleugels gespreid was dit nog erg weke dier bezig uit te harden.

Nog een bruine kiekendief

Over het heideveld van de Wildenberg ging het terug naar de auto’s. Onderweg werden nog koekoek, torenvalk, buizerd en appelvink gezien en/of gehoord. Aangekomen bij de parkeerplaats werd afscheid genomen en Feike bedankt. Enkele deelnemers hadden er echter nog niet genoeg van en een scherp oog van een van de deelnemers viel op een grote rover die erg ver weg vloog. De kijkers werden weer in stelling gebracht en de vogel kon op naam gebracht worden als een vrouwtje bruine kiekendief. Ze werd hevig bestookt en verjaagd door meeuwen en kraaien. Met deze mooie laatste waarneming kwam een eind aan een prachtige rondwandeling door het gebied.

Harmen van der Wal