Van Koekange tot Murmansk en van pilzegg(n) tot guichelheil!

Zondagmiddag 28 juni vertrokken we met een klein, maar enthousiast groepje naar het Koekangerveld waar Ruurd van Donkelaar ons een inspirerende rondleiding gaf langs het Struunpad aldaar.

De lengte van dit pad bedraagt slechts één km, maar we hebben er zeker twee uur over gedaan om al het schoons en spannends op deze route te bewonderen en te ervaren. Wat is het leuk dat op zo’n klein oppervlak zovéél te beleven valt. Het pad is een gezamenlijk inspanning van de bewoners van Koekangerveld, die er ook een nieuws dorpshuis realiseerden dat aan het begin van de route ligt.

Wat maakt het pad zo speciaal: het is zeer afwisselend, er staan bijzondere bomen, o.a. veel lindesoorten, ook wat zeldzamere exemplaren. Ook is er een grote diversiteit aan gewone en bijzondere planten, zoals het in de titel genoemde guichelheil, pilzegge etc.

Er zijn hoogteverschillen in het pad, zo is er een diepgelegen ven gegraven en met de grond daarvan is weer een heuvel aangelegd met op de top richtaanwijzers naar alle delen van de wereld en begroeid met prachtige veldbloemen. De grond daarvan is antropogeen aangebracht.

Labyrint, bomentronen en zonnewijzer

Ook werden we verrast door een heus labyrint, wat we ook gelopen hebben en dat is aangelegd door een officiële Britse labyrintbouwer, de neef van een neef van een neef.

Verder kwamen we op een prachtige open plek omzoomd door bomen en klimmers, waar je even op bomentronen kon uitrusten.

Ook was er een zonnewijzer gemaakt, waar je zelf de wijzer van kon zijn. Het was helaas een bewolkte dag, dus het effect daarvan hebben we niet kunnen aanschouwen.

Gids Ruurd was onvermoeibaar en tomeloos enthousiast in het opsommen van kleine en grote, gewone en zeldzame bloemen, planten en grassen. Zeer aanstekelijk, maar voor de niet onderlegde plantenkenner ook duizelingwekkend.

Na afloop werden we bij zijn prachtig gelegen huis, wat aansluit bij het pad, door zijn vrouw verwend met koffie, thee en een koekje. Waarbij je alle ruimte kreeg om nóg meer planten te spotten in hun eigen tuin. Waar hij ook een stukje proeftuin had aangelegd met oude graangewassen.

Inspirerend

Wat inspirerend om te zien dat een lokaal initiatief van een klein buurtschap zó’n verrassend en uniek stukje natuurbeleving kan opleveren.

Een aanrader om een saaie zondag met kinderen, opa’s oma’s, biologen en niet-weet-ologen op te fleuren. Neem je picknickmand maar mee!

Clara Bandringa en Christina Blacha